ახლახან პრემიერ-მინისტრმა ნიკა გილაურმა გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროს მოსალოდნელ რეორგანიზაციაზე ისაუბრა: გარემოს დაცვის სამინისტრო სახელმწიფო მინისტრის აპარატად ჩამოყალიბდება, ენერგეტიკის სამინისტრო კი ენერგეტიკისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროდ გარდაიქმნება.
ამ ნოვაციასა და მწვავე ეკოლოგიურ პრობლემებზე გარემოს დაცვის ყოფილი მინისტრი, თანათავმჯდომარე საქართველოს მწვანეთა მოძრაობისა “დედამიწის მეგობრები” ნინო ჩხობაძე გვესაუბრება:
– კლიმატის აშკარა ცვლილებამ, სხვა პრობლემებზე რომ აღარაფერი ვთქვათ, მსოფლიო უდიდესი გამოცდის წინაშე დააყენა. ეკოლოგიურმა, გარემოსდაცვითმა საკითხებმა კიდევ მეტი სიმძაფრე შეიძინა, განა შეიძლება ამ დროს ხელისუფლება გარემოს დაცვის სამინისტროს გაუქმების, ანუ როგორც თვითონ აცხადებენ, რეორგანიზაციის საკითხს აყენებდეს? ეს ნიშნავს, რომ სახელმწიფო გარემოს დაცვას პრიორიტეტულ დარგად არ მიიჩნევს. რა რეორგანიზაციაზეა საუბარი?! რატომ უნდა იყოს გარემოს დაცვა გერის როლში?! დაგეგმილი ცვლილებების განხორციელების შედეგად, ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროდან რესურსების რეგულირება, ლიცენზირება და აუქციონების ჩატარება ენერგეტიკის სამინისტროს პრეროგატივა გახდება, სწორედ ის იქნება ბუნებრივ რესურსებზე პასუხისმგებელი უწყება, რომელიც ამასთანავე, ბუნებრივი რესურსების მომხმარებელია.
ასევე გაუგებარია, როგორ უნდა შეიქმნას სახელმწიფო მინისტრის აპარატში პატარა რგოლი, რომელიც გარემოს დაცვის სამინისტროს ფუნქციას შეასრულებს? სინამდვილეში, ეს გარემოს დაცვის სამინისტრო არ და ვერ იქნება, რადგან ანბანური ჭეშმარიტებაა, რომ ამ სამინისტროს, უპირველესად, ბუნებრივი რესურსების რეგულირების მექანიზმი უნდა ჰქონდეს. ჩვენში რატომღაც ეშინიათ სიტყვის “ლიცენზირება”, არადა, სწორედ ამ გზით უნდა მოხდეს რესურსების კვოტირება, რეგულირება. გარემოს დაცვა საკმაოდ ეკონომიკური დარგია და თუ ყველა ფაქტორს გავითვალისწინებთ, სწორად გავთვლით, მინიმალური დანახარჯით მაქსიმალურ მოგებას მივიღებთ. თუ რომელიმე მშენებლობის ან სხვა პროექტის განხორციელებისას არ გავითვალისწინეთ გარემოს დაცვითი მოთხოვნები, შედეგი, შესაძლოა, უმძიმესი აღმოჩნდეს.
– უფრო კონკრეტულად, გარემოსდაცვითი მოთხოვნების უგულებელყოფის გამო რომელ გახმაურებულ პროექტს შეექმნა პრობლემები?
– მთელი სიმწვავით არავის დაუსვამს კითხვა: რატომ ჩაინგრა გლდანის ხიდი, რასაც მსხვერპლი მოჰყვა? ამის მიზეზი იყო ის, რომ ხიდი 1950-იან წლებში აშენდა, პროექტის ავტორებმა არ გათვალეს, როგორი იქნებოდა მისი ზემოქმედება ორ მომდევნო ხიდზე…
თუ გვინდა შევინარჩუნოთ საქართველოს უნიკალური ბუნება, მისი მთა-ბარი, ტყე, წყალი, გარემოს დაცვა ქვეყნისთვის პრიორიტეტული უნდა იყოს და, სულ მცირე, ის უწყება მაინც გვქონდეს, რომელსაც მარეგულირებელ-მაკონტროლებელი ფუნქცია დაეკისრება. ახლახან გაცხადებული ე.წ. რეორგანიზაციით კი ამგვარი ინსტანცია აღარ იარსებებს. მხოლოდ საერთაშორისო კონფერენციებზე სიარული და იქ ხმამაღალი განცხადებები, რომ ბუნებას ვიცავთ, ვერაფერს ცვლის. ახლა დიდი პიარკამპანიაა გაჩაღებული თბილისის შემოვლითი რკინიგზის მშენებლობაზე, რომელიც პრეზიდენტმა პარლამენტში გამოსვლის დროსაც ახსენა, თუმცა, სპეციალისტთა ნაწილი კატეგორიულად ვითხოვთ პროექტში არსებითი კორექტივების შეტანას, წინააღმდეგ შემთხვევაში, შესაძლოა, სავალალო შედეგამდე მივიდეთ…
– თუმცა, არასამთავრობო სექტორის, მოსახლეობის პროტესტმა თუნდაც “მზიურის” ტერიტორიაზე ესტაკადის, “დინამოს” კორტებსა თუ თბილისის სკვერებში გაჩაღებული მშენებლობის გამო მიზანს ვერ მიაღწია…
– როგორც ჩანს, საზოგადოება არასაკმარისად აქტიური იყო, თუმცა, ხელისუფლების, თბილისის მერიის წარმომადგენლებიც შეუვალი აღმოჩნდნენ. რას ითხოვდნენ განსხვავებული მოსაზრების ადამიანები? უნდა შეფასებულიყო, რა ზემოქმედებას მოახდენდა მაგისტრალი ამ ტერიტორიის ლანდშაფტზე. მშენებლობისას ყველა ეს ფაქტორი რომ გაეთვალისწინებინათ, აღარ დასჭირდებოდათ ბადის გაკვრა კლდეზე, რის გამოც მილიონობით ლარი დაიხარჯა. აი, კიდევ ერთი კლასიკური მაგალითი, რა მოჰყვება გარემოსდაცვითი ფაქტორების გაუთვალისწინებლობას, სიჩქარესა და ფაციფუცს.
– ხელისუფლება ხშირად აპელირებს დასავლურ გამოცდილებაზე, გარემოს დაცვის სამინისტრო ყველა ევროპულ ქვეყანაშია?
– რა თქმა უნდა. შესაძლოა, სახელწოდება სხვა იყოს, მაგრამ ფუნქციები და რეგულირების მექანიზმები ყველგან აქვს. არსად მოსვლიათ აზრად, რომ აღსრულების მექანიზმი ერთ უწყებაში იყოს, პოლიტიკას კი მეორე განსაზღვრავდეს. რა დარჩება სამინისტროსგან? – მხოლოდ აბრა!
– გავრცელებული ხმებით, ამ გადაწყვეტილებას პოლიტიკური საფუძველიც აქვს – გაპრემიერებას მალე ვერა ქობალიას უპირებენ და ნიკა გილაური ენერგეტიკის და გარემოს დაცვის სამინისტროების გაერთიანებით ცდილობს უსაფრთხო სათადარიგო აეროდრომი შეიქმნას…
– როცა ყბადაღებული ლიცენზირების ფუნქცია გარემოს დაცვის სამინისტროდან ეკონომიკის სამინისტროში გადავიდა, აგვიხსნეს, რომ ეკონომიკის სამინისტრომ ეს ფუნქცია, როგორც ქონების განმკარგავმა უნდა იტვირთოს, დღეს რატომღა გადაეცემა იგი ენერგეტიკის სამინისტროს, გაუგებარია. საკითხი ასე დგას: ერთ დღეში ამოვიღო ყველა რესურსი და გარშემო ყველაფერი დავანგრიო, თუ ნაწილ-ნაწილ ამოვიღო ისე, რომ გარემოს ზიანი არ მიადგეს?
წყარო: გაზეთი ”ყველა სიახლე”